Oparzenia

Pod wpływem wysokiej temperatury, prądu lub substancji chemicznej powstają oparzenia. Są to uszkodzenia tkanek, które wiążą się ze zmianami miejscowymi, a czasem nawet z zaburzeniami ogólnoustrojowymi pod postacią wstrząsu. Duże powierzchnie ciała dotknięte oparzeniem mogą wywołać ryzyko śmierci - w szczególności u osób starszych.

Można wyróżnić dwie klasyfikacje oparzeń. Jedna z nich opiera się na głębokości naruszenia tkanki, a druga na wielkości powierzchni rany.

• Stopnie oparzenia ze względu na głębokość obrażeń:
  • I stopień - oparzenie jest powierzchowne, a skóra jest jedynie zarumieniona - nie pojawiają się pęcherze.
  • II stopień - głębokość jest pośrednia, a na skórze pojawiają się pęcherze.
  • III stopień - nerwy skórne są uszkodzone, a osoba poparzona nie odczuwa bólu.
  • IV stopień - charakteryzuje się zwęgleniem tkanek i dotyczy struktur takich jak ścięgna, czy kości.
• Oparzenia ze względu na powierzchnię ciała, która została uszkodzona:
  • Oparzenia lekkie - w przypadku obrażeń II stopnia obejmują mniej niż 15% ciała, a obrażenia III stopnia nie przekraczają 2%.
  • Oparzenia średnie - oparzenia II stopnia obejmujące od 15% do 20% ciała i ciężkie zajmujące 2-10%.
  • Oparzenia ciężkie - są to oparzenia II stopnia pokrywające ponad 25% ciała, oraz III stopnia pokrywające ponad 20% ciała.

W przypadku poparzenia bardzo ważne są początkowe godziny, które następują bezpośrednio po wypadku. Oparzone części ciała powinny zostać odkryte, ale jeśli odzież mocno do nich przylega - nie można jej oderwać! W przypadku średnich lub ciężkich oparzeń konieczne jest przetransportowanie poszkodowanego do szpitala, a skóra nie powinna być narażona na zanieczyszczenia, aby nie zwiększać ryzyka zakażenia. Aby móc skutecznie udzielać pomocy po oparzeniach, należy wyposażyć się w maści z alantoiną, żele, pianki i kremy na poparzenia, plastry na oparzenia i opatrunki hydrożelowe czy piankowe.

Na czym polega leczenie oparzeń? Przede wszystkim obejmuje zwalczanie ewentualnego zakażenia, regularne uzupełnianie płynów, a w wyjątkowo wymagających przypadkach - stosowane są przeszczepy skóry. Konieczna jest też ochrona przed zachorowaniem na tężec.

Z oparzeniami nieodłącznie wiąże się powstawanie blizn. Dla wielu osób są przyczyną powstania kompleksów. W takich sytuacjach można jednak skorzystać z alternatywnych metod terapeutycznych, takich jak ozonoterapia. Jest to w szczególności ważne, gdy pacjentem kierują nie tylko względy estetyczne, ale również ból, świąd i przykurcze w okolicy blizny. Co ciekawe, prowadzone badania wskazują, że pewne terapie, w tym ozonoterapia, mogą przyspieszać gojenie ran po oparzeniach dzięki aktywowaniu białka odpowiedzialnego za podział i wzrost komórek.