Kłykciny kończyste, zwane inaczej brodawkami płciowymi, stanowią nienowotworowe zmiany skórne, które są efektem zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Obecnie jest to jednak z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Dość często są łagodne i samoistnie ustępują, aczkolwiek istnieje ryzyko rozwoju raka szyjki macicy, odbytu czy też gardła. Zazwyczaj są to miękkie, różowe twory o brodawkującej powierzchni. Ich rozmiar waha się od 1 do 5 mm. W przypadku większych zmian - mogą przyjmować brunatną barwę.
Do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez kontakty seksualne na drodze genitalno-genitalnych, oralno-genitalnych i analno-genitalnych. Infekcja jest również możliwa w trakcie porodu, a także poprzez zaniedbania higieniczne, wynikające m.in. z używania wspólnych ręczników. Kłykciny kończyste nie dają zazwyczaj żadnych objawów, a jeśli już, to mogą powodować głównie świąd. Natomiast brodawkom płciowym może towarzyszyć również sączenie i nieprzyjemny zapach.
Kłykciny kończyste pojawiają się zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Jednak ich lokalizacja może być nieco inna. U mężczyzn występują one głównie na penisie - brzegu żołędzi, okolicy wędzidełka i napletka. Rzadziej natomiast pojawiają się w ujściu cewki moczowej czy w pachwinach. Należy również zaznaczyć, że u panów stosunkowo częściej pojawiają się kłykciny przy odbycie. W przypadku kontaktów analnych brodawki mogą znajdować się w kanale odbytu, gdzie można je wykryć poprzez wykonanie badania rektoskopowego. U pań natomiast o wiele częściej schorzenie to jest diagnozowane:
Leczenie kłykcin kończystych stanowi długotrwały proces. Tak naprawdę istnieje wiele możliwości terapii i jak dotąd nie opracowano skutecznego leku skierowanego konkretnie przeciwko HPV. Wielu specjalistów zaleca podejście zachowawcze, gdyż większość zmian ulega remisji w ciągu dwóch lat. Pacjenci rzadko się na nią decydują i zaczynają od farmakologicznych terapii. W przypadku zmian o większych rozmiarach, w zaawansowanym stopniu lub zlokalizowane w kanale odbytniczym, wymagają zazwyczaj chirurgicznego usunięcia. W trakcie każdego rodzaju terapii konieczna jest regularna, czyli co około cztery tygodnie, ocena postępów leczenia przez lekarza prowadzącego. Należy mieć również na uwadze, że kłykcin kończysty ma tendencję do nawrotów i to niezależnie od wybranej metody leczenia.
Pacjent może również zignorować problem, jednak wiąże się to z możliwymi powikłaniami. Do jednych z najbardziej odczuwalnych zalicza się znaczące obniżenie jakości życia oraz aktywności seksualnej. Ponadto, schorzenie to może przyczynia się do utraty pewności siebie, a nawet prowadzić do obaw dotyczących przyszłej płodności. Pomimo że z definicji kłykciny kończyste są wykwitami łagodnymi, to mogą również zwiększyć ryzyko wystąpienia nowotworów, w tym raka szyjki macicy, raka odbytu czy raka jamy ustnej i gardła. Zaleca się zatem konsultacje z lekarzem oraz profesjonalną poradnię chirurgiczną.